Choroba Leśniowskiego-Crohna

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą chorobą powodującą podobne do wrzodów ranki w przewodzie pokarmowym, codziennie diagnozowaną i leczoną przez lekarzy specjalistów. Jest ona zaliczana do grupy nieswoistych zapaleń jelit (ang. IBD), które zwykle dotykają wyściółki jelita cienkiego lub grubego. Kiedy zaatakuje, wnika głęboko w tkanki. Choroba Leśniowskiego-Crohna utrudnia organizmowi właściwe trawienie pokarmów i może prowadzić do bólów brzucha, ostrej biegunki, krwawienia z odbytu oraz niedożywienia.

Choroba ta może zaatakować każdy odcinek układu pokarmowego, od ust po odbyt, co często sprawia, że jest ona trudna do zdiagnozowania i do leczenia. Dodatkowo, ból związany z chorobą Leśniowskiego-Crohna może być osłabiający. Jeśli pozostanie nieleczona, choroba ta może prowadzić do śmiertelnych powikłań.

Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna

U różnych ludzi choroba Leśniowskiego-Crohna dotyczy różnych odcinków układu pokarmowego. Wśród częstych objawów występują:

bóle brzucha
krew w stolcu
skurcze
biegunka, często wielokrotna
utrata apetytu
wrzody, nawet w ustach
niewytłumaczalna utrata wagi

Do rzadszych objawów należą zablokowane jelita, gorączka, zmęczenie, problemy skórne, zapalenie wątroby, a nawet zapalenie stawów. Jeśli cierpisz na chorobę Leśniowskiego-Crohna, palenie papierosów, infekcje czy zmiany hormonalne mogą ją potęgować. Większość osób z tym zaburzeniem nie odczuwa objawów lub są one łagodne przez długie okresy czasu. Tylko niewiele osób doświadcza ich nieustannie.

Przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna

Chociaż dokładna przyczyna choroby Leśniowskiego-Crohna nie jest znana, sprawcami nie są niegdyś obwiniane stres i sposób odżywiania się. Dwoma najbardziej prawdopodobnymi powodami są niewłaściwie funkcjonujący system immunologiczny i/lub dziedziczność – oba będące ciągle zaledwie teoriami.

Prawdopodobieństwo zachorowania na chorobę Leśniowskiego-Crohna wzrasta, jeśli zaliczasz się do jednej z poniższych kategorii:

nie masz jeszcze 30 lat
ktoś w rodzinie cierpi już na tą chorobę
palisz papierosy
mieszkasz w klimacie północnym
mieszkasz w mieście lub okolicy miejskiej

Diagnozowanie choroby Leśniowskiego-Crohna

Niestety nie istnieje badanie na obecność choroby Leśniowskiego-Crohna. Lekarze specjaliści wykorzystują całą gamę metod, żeby zdiagnozować to schorzenie, takich jak przeprowadzenie badania fizykalnego, analiza historii wcześniejszych chorób i zlecenie kolonoskopii i gastroskopii. Ze względu na to, że choroba Leśniowskiego-Crohna może wyglądać jak inne choroby, często potrzebne są wielokrotne badania, żeby postawić właściwą diagnozę – wśród nich są:

zdjęcie rentgenowskie jelita grubego lub cienkiego z kontrastem barytowym
tomografia komputerowa
rezonans magnetyczny
biopsja wycinka tkanki
badania krwi
elastyczna sigmoidoskopia
endoskopia kapsułkowa jelita cienkiego
analiza próbki stolca

Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna

Nie ma znanego leku na chorobę Leśniowskiego-Crohna. Leczenie – takimi sposobami jak podawanie leków przeciwko biegunce i przeciwzapalnych, antybiotyków, kortykosteroidów i leków immunosupresyjnych i tzw leków biologicznych – może kontrolować objawy i ograniczać powikłania. Czasami podawanie leków skutkuje długoterminową remisją choroby i wiele osób cierpiących na tą chorobę może wrócić do normalnego życia.

Jeśli uszkodzenia jelit są zlokalizowane w jednym konkretnym miejscu dostępną opcją jest operacja. Dotknięty chorobą odcinek może być chirurgicznie usunięty, ale nie gwarantuje to, że operacja  może naprawić zniszczenia ścian jelita spowodowanych chorobą.

Zaraz po leczeniu farmakologicznym najlepszym leczeniem jest zmiana stylu życia – nie pal, odżywiaj się zdrowo, utrzymuj zdrową wagę, regularnie ćwicz. Wszystkie te elementy trybu życia redukują ryzyko nawrotu objawów choroby Leśniowskiego-Crohna. I wreszcie, jeśli cierpisz na chorobę Leśniowskiego-Crohna, powinieneś częściej poddawać się badaniom przesiewowym w kierunku raka okrężnicy.